Entradas

Mostrando entradas de marzo, 2014

Pa'lante que maloserá

Imagen
Música, Colacao(el de verdad) y mi cabeza. Música escrita para cada momento de mi semana. El Colacao de las 11, o el de las 5, o el de las 22.[El café es para los valientes.]  Mi cabeza acostumbrada a pensar, a darle vueltas a todo. Viernes. Y me doy cuenta de lo bien que estoy y de lo poco que apreciamos eso. No deja de ser curioso cómo siempre preguntamos a la gente gris qué le pasa, e ignoramos a los que están satisfechos. Y no deja de ser curioso porque hoy en día es más raro lo segundo que lo primero. Es triste. No nos fijamos en los detalles. En ese mensaje antes de ir a dormir, o en esa sonrisa un lunes por la mañana. Una simple broma que signifique algo, una canción. Un "hoy me acordé de ti". Qué bien sienta. Decir algo pensándolo de verdad, no por compromiso. Es difícil diferenciarlo, pero cuando maduras ya no intentas quedar bien con todos, no te importa lo que piensen si tú no les importas. La gente madura (unos antes que otros), pero madura. Es ley de vida. Aunq

Felices 19, rubia

Imagen
Pediches máis domingos de blog, e mañá é o domingo dos teus 19 e doutra primavera que se suma. (Fago a excepción de escribir en galego porque penso que a ocasión o merece.) Se penso en Lara o primeiro que me vén á cabeza é que Afganistán é a capital de Turquía, é inevitable, ela conseguiu cambiar a orde de países e capitais un deses venres de cantón e Velvet e nunca máis volvería escoitar falar de capitais sen recordalo. Se falan de Lara pode ser polo #positivismoconLara, ou #LaraIndignada e #LaraEnfurecida, pode ser porque fai rir cando se aburre, ou pode ser porque agora mesmo leva 10 minutos emocionada e falando de tartas por Nenis. En serio, non sabedes o que é Lara neste momento. E cando digo "neste momento", digo "nestes 19 anos" e ese agobio que lle entra porque non ten tempo a nada na vida. Xa van uns anos desde que empezamos esta viaxe por Doniños, Armas, EnPanes e demais, e pouco a pouco imos ampliando os nosos destinos, en cidades rivais pero tan unidas

So tell me that you're not gonna leave again

Imagen
Bienvenida primavera, felices jueves al sol y benditos los detalles.  (pero despídete del miedo, olvida darle vueltas y malditas las inseguridades) Que la vida es demasiado corta para pasarla sin tomar decisiones.

Tengo los amigos más raros del mundo*

Imagen
*PERO CUÁNTO LOS QUIERO Que con una nota de voz cantando Alex me puede alegrar la noche, sumando detalles tengo a Manu día sí día también, acordándose de mí muy de vez en cuando (menos veces de las que me gustaría) me sorprenden Carlos y Santi, reprochando todo y buscando porqués donde no los hay lleva Miko años. Meri y su guitarra o Meri y sus consejos, pero siempre la misma Meri.  Dani y nuestras sesiones de psicología sin tener ni idea de la vida; Lara aburrida, Lara contenta, Lara, a secas; que lo primero que nos diga Taju después de un mes sin verlo sea "na, este chaquetón me lo encontré". Dos por una las Dopico, sin quererlo llevan ahí más de lo que os pensáis; e Irene, auténtica con la vida misma. Y últimamente más que nunca Raquel y Ux, Ux y Raquel; Ux, sinónimo de vida, de Santiago y de sinceridad; Raquel, sinónimo de planes, de parecidos y de amistad verdadera.  Tengo un desastre por grupo, pero qué bien se está con este desorden. PD: que todo empe

"Por todo lo que nos hemos perdido. Y por lo que hemos vivido"

Imagen
   En la vida te pierdes momentos, pierdes sensaciones y pierdes el tiempo. Pero ganas personas, atesoras recuerdos y te emocionas con los tuyos.     Puede que sea cierto eso de "cuando se cierra una puerta, se abre otra" . No podría estar más de acuerdo. Y mira que nos quejamos (yo la primera) cuando nos toca cambiar de aires y de mares, después de pasarnos meses pidiendo a gritos que nos arranquen de la rutina. Y cuando llega el momento, ¿qué?, ahora lo que gritamos es que nos devuelvan nuestra cama y no nos cambien el colacao.     Somos inconformistas por naturaleza. Que si blanco o negro, verde o azul, playa o montaña, rizo o liso, altos o bajos. ¿Estaremos contentos alguna vez con lo que tenemos? No lo creo. Nos gusta protestar, nos gusta conseguir lo que queremos, lo que creemos necesitar, somos cabezotas, es así. Y pasarán los años, pero seguiremos queriendo lo que no tenemos: el inconformismo nos define y formará parte de nosotros hasta que los cerdos vuelen.     A

"¡Qué alegría más tonta!"

Imagen
Gracias por esa dosis de "casa" que me habéis dado en estos carnavales y que (¿para qué mentir?) tanto necesitaba. Cada uno de su padre y de su madre, pero si el peor problema que puedo tener es que os autoinvitéis a mi casa a discutir sobre una peli y robarme palomitas (recolectadas de anteriores invasiones), seguid haciéndolo. Sois lo mejor que me podía haber pasado e incluso hacéis que la gente de Ferrol dé un poquito menos de asco. [...] Fantastic us , parapaparaparaa [...] Fantastic  life , parapaparaparaa [...] Fantastic light , parapaparaparaa Fantastic night , parapaparaparaa Fantastic you , parapaparaparaa Fantastic time , parapaparaparaa Que aunque me dejéis la casa patas arriba, el 2A siempre tendrá la puerta abierta a vuestras invasiones. Take a look at who's around you